7-8

Om 8 uur ontbeten en daarna de souveniershop van de lodge geplunderd. Veel te veel leuke dingen! Ook meteen een boekje van het Kruger gekocht want de volgende bestemming lag midden in het Krugerpark; Skukuza Restcamp. Sarah vertelde dat ze drie maanden bij Kruger gestudeerd had en in die maanden nog nooit een cheeta had gezien. Ook luipaarden schijnen moeilijk te spotten te zijn. Na afscheid te hebben genomen en nog even een foto met de zelfontspanner gemaakt te hebben zijn we op weg gegaan. Na ongeveer een uurtje rijden kwamen we bij de poort van Kruger Park. We waren de poort nog maar amper door of ik zag een cheeta door het hoge gras lopen! :-) Het begon dus goed! Bij de toiletten waren er veel mooie vogels; een knalgele soort specht, een blauwpaarse vogel en Zazu uit de Lion King was er ook :-) Na de plaspauze zijn we nog even gestopt bij een supermarktje en hebben we nog even een bak koffie gehaald. Ook hier waren er veel vogels te zien en ook zagen we hoe het koffietentje werd beroofd van suikerzakjes door een soort eekhoorn. Vervolgens begonnen we aan onze safari door het Kruger. In eerste instantie zagen we alleen groepen impala's, maar wat verderop zagen we de eerste giraffe. We besloten van de hoofdweg af te draaien en een van de zandweggetjes te volgen ondanks dat de man bij de poort had gezegd dat we op de hoofdweg moesten blijven om de meeste dieren te zien. We bleken een goede beslissing te hebben genomen want het duurde niet lang voordat we kudu's, een olifant en zelfs leeuwen zagen. Hoe Marlous de leeuwen heeft gezien is nog steeds een groot vraagteken, want ze lagen best ver van de weg en heel goed verstopt! Een stukje verderop zagen we nog een stel olifanten. Toen we besloten om even bij een waterplas te gaan kijken hadden we ook mazzel. Er was een giraffe die op z'n gemakje ging staan drinken en op de achtergrond was een groep gieren aan het zonnebaden. Een giraffe ziet er wel heel grappig uit als hij drinkt omdat hij haast een spagaat doen met zijn voorpoten voor hij met zijn kop bij het water kan komen. Hij was dan ook ontzettend alert omdat hij natuurlijk ook erg kwetsbaar is in die positie. Toen de giraffe klaar was met drinken zijn we verder gereden. We stopten bij een picknickplaats om te lunchen. Ook een grap trouwens, je mag nergens uit je auto i.v.m. de wilde dieren behalve bij plaatsen die op de kaart staan gemarkeerd. De grap is dat die plaatsen echt niet veiliger zijn. Om de picknickplaats stond voor de vorm een hekje, maar elk dier kon er vrolijk overheen, onderdoor of simpelweg omheen lopen... Bij de picknickplaats stond een huisje om dat huis stond een hoog hek met scherpe punten, een ijzeren hek met prikkeldraad erboven voor de ingang en om het hele perceeltje was schrikdraad gespannen, zag er iets geloofwaardiger en afschrikwekkender uit dan het hekje om de picknickplaats hahahaha!

Kort na de lunch stak er een neushoorn de weg over. We twijfelen nog steeds of het nou een witte of de zeldzamere zwarte neushoorn is geweest, maar het was hoe dan ook weer een mooi exemplaar. We kwamen zo veel kuddes impala's tegen dat ik moest denken aan wat de man naast me in het vliegtuig op de heenreis had gezegd: 'Don't get too excited when you see impala, they're not that special, you see them everywhere.'

We kwamen bij een grote vlakte waar nog een heel klein plasje water stond. Het was inmiddels een uur of half 4 en er waren heel veel dieren die bij dit kleine plasje water kwamen drinken; zebra's, kudu's impala's, nyala's en nog meer boksoorten die we niet zo snel konden herkennen. Het waaide enorm hard en er ontstonden telkens zandstormen en wervelwinden, die het uitzicht nog mooier maakten. We besloten toch maar weer door te rijden. Niet veel verder op de route zagen we ineens iets fel blauws door de lucht vliegen. Het was een prachtige vogel die felblauw was als hij vloog, maar terwijl

hij op een takje zat was de kop lila met wit en zwart en waren de vleugels aquablauw met zwart. Ontzettend mooi om te zien! We wilden de vogel ook graag in vlucht op de foto en dus probeerden we hem aan het vliegen te krijgen door te klappen, met de autodeur te slaan, te toeteren en te fluiten, maar dit werkte niet. Pas toen iemand per ongeluk een harde boer liet schrok het beestje op en vloog weg en doordat wij zo hard moesten lachen lukte het nog niet om een fatsoenlijke foto te maken. Bij de volgende waterplas zagen we weer een stel neushoorns liggen. Eenmaal terug op de hoofdweg richting Skukuza hadden we een auto voor ons rijden die erg irritant reed. Op het moment dat we de auto in wilde halen stak er ineens een olifant over. We wachtten rustig af tot de olifant aan de andere kant van de weg was en haalden toen de auto alsnog in. We waren natuurlijk alle vier naar de olifant aan het kijken die aan de andere kant van de weg met ons mee leek te lopen en hadden dus ook totaal niet inde gaten dat er van de linkerkant een grote mannetjesolifant de weg op stapte tot we er nog een kleine 20cm vandaan waren! Geloof me, zo'n olifant van zo'n vier meter hoog is heel groot van dichtbij en ziet er ook helemaal niet zo schattig uit als hij z'n oren naar voren zet en met een paar gigantische slagtanden en grote ogen boos naar een auto kijkt! De foto die Marlous maakte is wel geniaal; op het moment dat Luuk de auto in de achteruit had gezet stak de olifant de weg over en op de foto zie je naast die olifant het spiegelbeeld van mij en Luuk... Altijd leuk die schrikmomenten...:-)

Nadat we weer een beetje waren bijgekomen van de schrik stond ons een volgende verrassing te wachten. Als er in het Kruger een file staat, dan houdt het in dat er wat te zien is. Net voor een brug stond een file en dus vroegen we wat er te zien was. Een luipaard!! (De krokodil die ook in het zand lag vond niemand interessant geloof ik... Hoezo verwende toeristen?!) pas toen het luipaard onder de brug door gelopen was konden we hem ook goed zien. Wat een prachtig dier is dat! Een cheeta is heel slank en sierlijk, maar een luipaard heeft qua bouw meer weg van een leeuw en lijkt hierdoor veel gespierder. Het luipaard liep uiteindelijk zo ver door dat hij niet meer zichtbaar was en dus reden wij snel door richting Skukuza, want de zon begon ook langzamerhand onder te gaan. Net voor Skukuza lagen er nog twee bruggen over water. Bij de eerste brug ging Luuk even snel plassen en werd hij bekeken door een stel nijlpaarden en een krokodil of twee. Bij de tweede brug stond een kudde buffels te grazen en waren verschillende ijsvogeltjes aan het vissen.

Na het inchecken bij de receptie van Skukuza en het boeken van een ochtend game drive zijn we nog even boodschappen gaan doen en vervolgens gaan eten bij een restaurantje dat ook als spoorwegmuseum diende. Wel grappig want we zaten op een oud perron te eten. Na het eten zijn we snel terug naar de huisjes gegaan voor een kort nachtje, want we moesten om 5:15 uur verzamelen voor de game drive.