4-8

Op tijd opgestaan en ontbeten en toen vertrokken richting Hoedspruit. We besloten de panoramaroute te nemen door de bergen en dat bleek een hele goede keuze. Het eerste uitzichtpunt op de route reden we in eerste instantie voorbij, dus maakten we snel een u-bocht en reden we er alsnog heen. We hadden een prachtig uitzicht op het gebergte voor 50 Rand :-). Er stonden ook een aantal kraampjes met souvenirs en natuurlijk konden Marlous en ik het niet laten om een paar kettinkjes en armbandjes te kopen. Het tweede uitzichtpunt heette Gods Window, ook vanaf hier hadden we een ontzettend mooi uitzicht. Bij het volgende uitzicht Window View was het uitzicht eigenlijk nog mooier en we vroegen ons stiekem af waarom het vorige punt Gods Window heette. Na dat punt zijn we doorgereden naar de Blyde Rivier Canyon, waarvan de Bourkes Luck Potholes het meest toeristische deel was. Hier hebben eerst wat gegeten en gedronken en daarna zijn we de potholes gaan bewonderen. Na een korte wandeling naar beneden kwamen we bij de eerste brug over een ravijn. Zowel Luuk als ik zijn geen al te grote fans van hoogte, dus dat was nogal een avontuur :-). Aan de andere kant zijn we bij de watervalletjes gaan zitten om even af te koelen omdat het aardig warm was. Het was wel lachwekkend om te zien wat voor capriolen sommige mensen uithalen om mooie foto's te maken. Een vader was wel heel erg. Er stonden hele duidelijke borden dat je niet voorbij bepaalde punten mocht gaan en toch liet hij zijn kinderen op het uiterste puntje van een rots gaan zitten om een mooie foto te krijgen... (Waren natuurlijk ook Nederlanders...) Ook Engelse bejaarden denken dat ze het eeuwige leven hebben of zo, want Marlous kon nog net een omaatje opvangen en vervolgens klauterde ze ook naar een gevaarlijk punt terwijl toch wel erg duidelijk was dat ze totaal geen evenwichtsgevoel meer had en ook geen diepte meer zag.

Nadat we ons weer moed ingepraat hadden gingen Luuk en ik na Erica en Marlous de tweede brug over om weer terug naar de auto te kunnen gaan.

De laatste twee uitzichtpunten op de route waren zeker zo indrukwekkend als de eerdere. Uiteindelijk kwamen we rond vier uur in de buurt van onze accommodatie; Pezulu Tree House Lodge. De lodge lag in Guernsey Game Park en die was enkel via een hobbelige zandweg te bereiken. Langs die weg zagen we al heel veel impala's, nyala's, zebra's en wrattenzwijntjes. Aangekomen bij de lodge kregen we eerst een drankje aangeboden en vervolgens werden we naar ons Tree House gebracht. Volgens mij hebben we wel een half uur van pure verbazing en vol ongeloof lopen grijnzen. Het huisje stond op palen dus je moest eerst naar boven via een schuine vlonder. Dan kwam je op een veranda met een loungebankje en een stoel. Via de ene deur kwam je in een grote slaapkamer met een tweepersoonsbed met een grote klamboe erboven zodat het eigenlijk een hemelbed leek. Naast het bed stond aan beide kanten een nachtkastje en voor het grote raam dat uitzicht gaf op de veranda stond een tafel met twee stoelen, een waterkoker en koffie en thee, ook stond er nog een ruime kledingkast. In de kamer groeide de boom waaromheen het huisje gebouwd was vrolijk verder. De andere deur kwam ook uit in een vergelijkbare grote slaapkamer maar dan met twee eenpersoonsbedden en ook in deze kamer groeide een boom. Via beide slaapkamers kon je naar de badkamer. In de badkamer zat een groot hoekbad voor de ramen, zodat je ook vanuit hier een mooi uitzicht had, supergaaf! Het leukste vonden we eigenlijk de extra wc en douche die zich buiten aan de achterkant van het huis bevonden :-). Je kon vanaf de veranda ook nog met een trapje naar boven naar een tweede veranda ook weer met een loungebankje, waardoor je nog wat verder over het gamepark kon kijken. Na het uitpakken hebben we eerst even genoten van een koud biertje en het prachtige uitzicht. Om de zonsondergang te kijken gingen we snel naar de uitkijktoren, de kleuren waren erg mooi, maar het was jammer dat de zon al achter de bomen was verdwenen en dat je de ondergang dus niet zo heel goed kon zien. We besloten om nog wat te drinken bij de bar en hadden zo mazzel want bij de nok van het dak van de bar zat een groep bushbabies; hele kleine schattige aapjes die alleen 's nachts actief zijn. Na een heerlijk driegangendiner bij het kampvuur hebben we foto's gemaakt van de prachtige sterrenhemel en daarna zijn we snel naar bed gegaan omdat de volgende ochtend vroeg op moesten voor een game drive. Eigenlijk hadden we een nachtelijke game drive geboekt, maar omdat er de laatste tijd heel veel neushoorns gestroopt worden hebben ze uit veiligheidsoverwegingen besloten deze game drives niet meer aan te bieden. De straf voor stropers is trouwens niet flauw; overal zie je borden met de tekst:'poachers will be poached.'