20-7 Heerlijk geslapen!! Vervolgens in het ochtendzonnetje van de prachtige omgeving zitten genieten. Verrekijker, koffie, goed gezelschap en dan vogels kijken. Wat wil een mens nog meer?! De meest bijzondere vogels gezien in alle kleuren en formaten, wat prachtig! Michelle kwam langs om te vragen wat we wilden doen. We konden kiezen uit met welpen knuffelen, deelnemen aan het interactieprogramma of met leeuwen wandelen en wat deden we? Nou eerst eens even een bak koffie drinken... Hahaha! Vervolgens natuurlijk alle opties maximaal uitgebuit! Eerst de welpjes bekijken en knuffelen, daarna ontbeten en toen met de wat grotere leeuwen gaan wandelen. De beesten liepen gewoon los met ons mee. Heel bijzonder en spectaculair! Ondanks dat er twee gidsen meeliepen en zij echt wel op de leeuwen letten, voelden we ons toch een paar keer als potentiële prooi bekeken. Wat een indrukwekkende dieren! Vooral grappig toen de wagen met voer voorbij kwam rijden en de leeuwen toch wel heel veel interesse toonden in de verse lading dode kippen. Nadat we terug waren van de wandeling hadden we eerst even pauze. Om 14 uur moesten we ons bij de receptie melden voor het interactieprogramma. We liepen eerst naar het verblijf van de volwassen leeuwen, stiekem zijn die best groot... Hier vertelde Lee-Anne over het fokprogramma om de uitstervende witte leeuwen te redden. De witte leeuwen zijn in het wild bijna uitgestorven door hun opvallende kleur (makkelijke prooi) en de jacht. Het gaat überhaupt niet goed met de leeuwen in Afrika, zo'n 90% van de leeuwen heeft TBC of "katten-HIV. Deskundigen zeggen dat de kans groot is dat er over 10 jaar geen leeuwen meer zijn... Daarna kwamen we bij het verblijf van de leeuwen die tussen een jaar en twee jaar oud zijn en die gebruikt worden voor de wandeling. De leeuwen kiezen eigenlijk zelf of ze wel of  niet mee willen wandelen, ze worden niet gedwongen. Wat verderop zagen we een vrouwtje met drie dagen oude welpjes die bij de moeder lagen te drinken. Nadat we de twee tijgers hadden bewonderd die waren gered uit een niet-diervriendelijke dierentuin kwamen we bij de leeuwenkoning van Ukutula Lodge. Daar ben je wel even stil van als je die ziet... Wat een machtig en statig dier. Nadat we de hyena's en andere mannetjesleeuwen hadden bewonderd werden we getrakteerd op een heerlijke scone met slagroom en jam en een glas mangosap. Achter ons zagen we de cheeta Emma al heen en weer wandelen. Bij haar mochten we het verblijf binnen. Ze was als cub in een kartonnen doos bij Ukutula gedumpt en de dierenartsen hadden gezegd dat ze het nooit zou gaan redden. Het tegendeel bleek waar, ze liep vrolijk achter een bal aan en ging liggen om geknuffeld te worden en op de foto te gaan. Hierna was het tijd om met de "devils" te gaan stoeien. Leeuwenwelpen van tussen de 4 en 6 maanden kunnen al flink stoeien inderdaad... Wel ontzettend leuk als ze bij een ander in de kuiten hangen, maar iets minder leuk als ze in je eigen kuiten happen... Gelukkig mochten we hierna met de lieve kleinere welpjes knuffelen. Wat een droppies zijn t dan! Marlous vroeg of we ook mochten blijven voor het eten geven. Geen probleem was het antwoord en dus liepen we vrolijk mee naar de keuken. Daar hing een gevild wildebeest aan een haak en werden de kippen in stukken gehakt. Het meeste vlees is afkomstig van natuurlijk gestorven dieren. Iedereen in de wijde omgeving belt als ze met een dood beest zitten en de vrijwilligers halen ze dan op.  Wij mochten mee naar het verblijf van de "gremlins" leeuwen tussen de 7 maanden en 2 jaar. Hele kippen werden over het hek gegooid en daar werd flink om gevochten! Binnen een paar minuten was er geen kip meer te zien! Ik heb ook nog een kippetje over het hek gegooid, de tweede die ik gooide, gooide ik echter iets te enthousiast en dus kwam die buiten het verblijf terecht... Oeps! Vonden de gremlins iets minder grappig...  We mochten vervolgens ook het voer voor de kleinste welpjes klaarmaken. De op kamertemperatuur gebrachte kipfilet werd nu in kleine blokjes gesneden en vervolgens bestrooid met een poedermelk om de overgang van moedermelk naar rauw vlees wat makkelijker verteerbaar te maken. Ook deze bakjes waren binnen een paar minuten leeg. De welpjes controleerden vervolgens elkaars bakjes op restjes en daarna was het nog even speel- en knuffeltijd.  Luuk was intussen begonnen om onze avondmaaltijd klaar te maken. Toen we terug kwamen brandde de bbq al goed en lagen de eerste lamskoteletjes te sudderen. Marlous en ik zetten snel de oven aan om de pompoen, paprika, ui en knoflook te kunnen roosteren. Toen dit bijna klaar was hebben we hier nog wat champignons met boursin aan toegevoegd...nog even een broodje opgebakken en een spiesje op de bbq... Heel naar hoor, zelf moeten koken... NOT  We zijn heel benieuwd naar de rest van de vakantie! Dit soort dagen zijn lastig te overtreffen.