Vanochtend op tijd opgestaan, weer een heerlijk ontbijtje gehad en alle zooi in de auto gestopt. Volgens Marlies (de mevrouw van het b&b) was het volgende b&b ongeveer twee uur rijden verderop. Tijd zat dus om onderweg met een oud-reisgenootje van Marijke, die toevallig 10 km verderop aan het huis-zitten was, af te spreken. Op de parkeerplaats waar we elkaar zouden ontmoeten spraken we af om ongeveer een uurtje te rijden richting Port Douglas (lag mooi op de route... Er is ook maar 1 snelweg richting het noorden haha), waar een leuk marktje was. Hier aangekomen bleek heel Queensland ongeveer hetzelfde te hebben gedacht, want er was nauwelijks meer een parkeerplekje te vinden, laat staan twee! Na wat zoeken uiteindelijk toch gevonden, waarna we een tijdje over het marktje hebben gelopen en wat souveniers hebben gekocht (3x raden..... Een tas natuurlijk!) toen het tijd was voor lunch een restaurantje opgezocht, waar echt iedereen naar een football wedstrijd zat te kijken op een scherm van zo'n 3x4 meter. Ik heb geprobeerd het te volgen maar snapte niks van de regels, dus daarna maar geprobeerd het gesprek tussen Shirley en Marijke te volgen, wat nog niet zo makkelijk was gezien het enorme tempo en accent van Shirley. (Het is echt een schat, maar je kunt haar het beste omschrijven als een verbale waterval hahaha) Af en toe maar wat schaapachtig gelachen en geknikt, of heel geinteresseerd naar mijn fish and chips gekeken :-) Na de lunch bleek het al half 3, en met nog wat boodschappen doen en nog zo'n 2 uur rijden voor de boeg zouden we de afgesproken tijd van 4 uur nooit gaan halen. Nu is 4 uur in Australie ergens tussen 3 en 5 dus zouden we wel 'op tijd' zijn, maar we belden toch maar even om de voicemail in te spreken dat het iets later werd. Maar goed ook, want het duurde erg lang om de milkshake onderweg te krijgen, het pontje over de Daintree-river (barstensvol zoutwaterkrokodillen) was net weg, en er was nog een wegopbreking in the middle of nowhere, midden op een berg. Wat later dan gepland dus aangekomen bij onze volgende b&b. Een minimini-bungalowtje op de mooiste plek ter wereld, midden in het regenwoud op 20 meter verwijderd van een parelwit palmstrandje en azuurblauwe zee.... Fantastisch!!!!! 's Middags al warm gegeten dus 's avonds wat crackertjes met dip op ons 'verandaatje'. Heerlijk aan t lezen, totdat er een een enorme harige spin besloot op ons te vallen. Omdat we niet zeker wisten of ie giftig was maar een beker gepakt waarmee ik (deze keer was Marijke het mietje!) hem wilde vangen. Helaas was de spin erg snel, waardoor ik iedere keer te laat was. Toen ik dacht m wel te pakken te hebben bleek de mok te klein voor de spin, en nadat hij in mijn hand was gekropen was ik ook niet zo'n held meer (herinnering: tropisch regenwoud, kans op gevaarlijke, giftige vogelspinnen dus he?) en sloeg ik het monstertje van mijn hand. Helaas had ik het kopje nog vast, dus sneuvelde dat in de strijd. De spin was verdwenen, maar omdat het toch niet meer lekker zat op de veranda zijn we maar naar binnen gegaan om heeeeeel vroeg te gaan slapen :-)